güzel bir gün

Kışın serin ama güneşli havalarına bayılıyorum! Atkılar, bereler, eldivenler... aksesuarlar çok hoş bir kere. Bir de böyle kat kat giyinip ıslanmıyorsunuz, güneş de yüzünüzde! İçi sıcak, dışı sıcak bir ortam.

Caddebostan Sahili'ndeki Starbucks da öyle. Duyan da hayatım Starbucks'ta geçiyor sanacak. Ama seviyorum elimde değil! Kahve mükemmel, müzik harika, bir de karşımda deniz parlıyor pırıl pırıl...

Ne olursa olsun hayatı sevin derler ya.. Bir dolu şey yetiştirmeniz gereken, sinir stres altında yüzünüzden pütürler dökülürken, saçlarınızın da bir türlü düzgün gözükmediği çirkin, sinirli, pis, halsiz, huysuz günlerde, hatırlanıp da gülümsenebilecek bir gün.

Bu yaşta bu kadar huzur ve mutluluk arayışında olmak garip mi?

Doğduğu günden beri metropol insanı olan biri için değil heralde.

Yanlış anlaşılmasın şimdi, bırakın teknolojiyi, şehirleşmeyi dönün doğal hayata'cılardan değilim. Hatta öyle alışkın olmadığım bir ortamda kuruyup kalabilirim bile...

Ayrıca İstiklal'de slalom yapmak, Nişantaşı'nda istediğim hızda yürüyebilmek, otobüslerde yer bulabilmek, yaşlı teyzelerin önüme geçmek için attığı dirseklere dayanıklı sağlam bir böğüre sahip olmak, trafikte karşıdan karşıya geçmek, son anda metroya ya da vapura yetişmek gibi bu şehirde hayatta kalmam için gerekli ve oldukça da değerli olan bu becerilerimi geliştirmek yıllarımı aldı!

Körelirim sonra, allah korusun!

Ama yine de arada küçük kaçamaklar iyi oluyor, onu söylüyorum. Bu "kaçamak" güneşli bir kış gününde, caz müzikli, deniz manzaralı bir Starbucks'a da olsa...

kuğu denince..

...aklınıza cidden de hemen Natalie Portman gelmiyor mu? Evet takıntılıyım. Bu yüzden de epey taraflıyım. Ama doğru söyleyin, bunlar gördüğünüz en güzel film posterleri değil mi?

Natalie Portman'a diyecek hiçbir şeyim yok zaten... Altın Küre'yi seyrettiniz mi? Hamileyken bile (hatta V for Vendetta için saçını kazıttığı zaman bile) bu kadar güzel bir insan. Eline de altın küre çok yakışıyor ayrıca :)

altın küre yolunda

Bu sene biraz çabuk mu geçti nedir? Daha dün gibiydi, Robert Downey Jr'ın altın küresini kapıp kimseye teşekkür etmediği (!) oldukça komik konuşması.. Seviyorum o adamı. Neyse, 68. Altın Küre Ödül Töreni bu pazar, yani 16 Ocak'ta! İlgilenenlere duyurulur. :)

Bense hazırlıklara bugünden başlamış oldum. Hazırlık dediğim aday olan filmleri seyretmek tabi ki. Şimdi aranmakla uğraşmayın diye adayları da buraya koyuyorum hadi.  

Tek bir şey söyleyeceğim, Black Swan'ı seyredin. Natalie Portman zaten mükemmel ötesi. Filmin atmosferi de o kadar başarılı ki düşünebileceğiniz en kanlı, iğrenç, felaket sahneleri gözünü kırpmadan izleyen ben, basit bir tırnak kesme sahnesinde bile gerildim. Öyle bir her an bir şey olabilir havası var.

Neyse, film eleştirisi yapmayı sevmiyorum + beceremiyorum. O yüzden geçiyorum. :)

Şimdi sırada The Fighter ve The Kids Are Alright var. Love & Other Drugs'a da Pazar günü gideceğim gibi gözüküyor.

Eh bana iyi seyirler o zaman!

anti-geleneksel bir yılbaşı

Evet biliyorum yeni yıl yeni yıl yeni yıl yeni yıl sizlere kutlu olsun! tarzı bir post için biraz geç kaldım. Aslında böyle şeyler yazmam bile. Yeni yılda klişe yeni kararlar vermem, ya da oturup geçmişe, biten yıla bakıp bir "durum değerlendirmesi" yapmam. Yılın sonu da öylesine bir gündür işte. Ve birçok insan o geceyi dışarda arkadaşlarıyla, ailesiyle, birileriyle, süslenip eğlenerek ya da bu dolaylarda bir şeyler yaparak geçirmeyi tercih ederken ben evde oturmayı severim. O gün benim "geleneksel" pizza eşliğinde, Home Alone 2, Nightmare Before Christmas ve Miracle on 34th Street seyretme günümdür.

Yani anlıyacağınız, benim açımdan o gün hakkında yazacak fazla bir şey yoktur.

Bu sene hariç yani.

Bu sene, liseden beri artık ailem olmuş 3 kızla geçirdim yılbaşı akşamını. Gitmeden önce ve bu planlar yapılırkenki bir kaç gün boyunca epey de huysuzdum bu durum hakkında. Bir kere benim geleneksel günüme aykırı! Bir de "herkes bir şeyler yapıp getirsin" olayı var ya ah ah! 3 gün boyunca tarif bakmaktan, o tariflerini deneyip becerememeye ve sonunda o akşam kimsenin yemediği bir cheesecake yapmaya kadar uzanan acılı (!) bir hikayesi oldu bu yılbaşı hazırlığının. Aslında o kadar fazla şey yedik ki cheesecake'e yer de kalmadı açıkçası, kimseyi çekiştirmiyorum burda yanlış anlaşılmasın şimdi :)

Ama benim için "allah allah bugün hiç yılbaşı gibi gelmiyo, evde oturmuyorum yahu!" olsa da, ve o 3'ü ertesi gün kahvaltı masasında buna yarılsalar da (söylediğin için çok saol Ezü! ;)) güzel bir yıl bitişiydi. Sarhoş falan da olmadık, bazılarının sandığının aksine kafayı bulmadan da eğlenebiliyoruz çünkü 4'ümüz bir araya geldiğimizde zaten içmiş gibi oluyoruz :)

Çok daha muzur resimler de var tabi.. Ama aşağı yukarı en normal halimiz buydu.

Benim favorim bu ama! :)

Ve hayır bu sene de yeni kararlar almadım. Daha önce aldığım kararları elimden geldiğince devam ettirmeye çalışmaya devam edeceğim, her sene olduğu gibi. Söylemeden geçmeyelim tamamen anlamsız bir post olmasın, YENİ YILINIZ KUTLU OLSUN!

Ama en çok da bu 3'ünün! Eh taraflıyım tabi, ne yaparsınız...